De onwillige wilg
Een wil van wilgen is er niet
Het knotten doet de wilg verdriet
maar wilgenknotters zien dat niet
het gaat hen slechts om het genot
van ’t korten bij de wilgenknot,
daar blijft de stam naakt staan
dat mot voor het genot zo gaan!
De snoeischaar snijdt in slapend leven
en zagen scheuren takken los.
De twijgjes van een jaar nog maar geleden,
en dikke knoesten in één bos,
worden weg, van de dijk gereden.
Een krachtig vocht klimt op
en kruipt van knoest naar knoest
omhoog, de schorsstam langs
tot aan de kale kruin.
Het wacht daar op de tijd voor leven.
In ’t najaar komt de knotter weer
en schouwt de groei van nieuwe twijgen
Hij voelt nu al zijn rug
en staat al gauw te hijgen,
maar is niet klein te krijgen
dankzij de heer B. Eerenburg.
Willem Munters 2009 |